( កិ. ) ដាក់​ច្រឡុង​ជា​មួយ​គ្នា ឬ​ធ្វើ​ឲ្យ​ច្រឡូក​ជា​មួយ​គ្នា : លាយ​ថ្នាំ, លាយ​ទឹក​គ្រឿង ។ កិ. វិ. ឬ គុ. ដែល​ច្រឡុង ឬ​ច្រឡូក​ជា​មួយ​គ្នា: ស្រី​ប្រុស​អង្គុយ​លាយ​គ្នា; ប្រេង​លាយ​ទឹក ។

( ន. ) នេសាទុបករណ៍​ធ្វើ​ដោយ​បន្ទោះ​ឫស្សី ក្រង​រាង​តូច​វែង មាត់​រីក​កំពាង ឥត​ប្រឹស ឥត​សន្ទះ ចង​ក្របួច​គូទ, មាន ២ ប្រភេទ​គឺ លាយ​ក្រង លាយ​ដែល​ក្រង​បន្ទោះ​ឫស្សី​ឲ្យ​មាន​ប្រហោង​ល្មម​ត្រី​ល្អិត​ៗ​ចេញ​រួច; លាយ​រូត លាយ​ដែល​ក្រង​បន្ទោះ​ឫស្សី​លើក​មួយ​សង្កត់​មួយ មាន​ប្រហោង​បន្តិច​ៗ​ត្រី​ល្អិត​ៗ​ចេញ​ពុំ​រួច ។

ស. ( ន. ) (អ. ថ. ល៉ាយ) ស្នាម, គំនូស​ឆ្នូត, អញ្ចាញ : លាយ​ដៃ អញ្ចាញ​ដៃ, ថ្នាំង​ដៃ; លាយ​លក្ខណ៍ ស្នាម​លក្ខណៈ​នៅ​បាត​ដៃ​បាត​ជើង ។