បា. សំ. ( ន. ) (លុទ្ទ ឬ លុទ្ទក; លុព្ធ ឬ លុព្ធក) អ្នកធ្វើអំពើដ៏សៅហ្មង; ព្រាន, នេសាទ ។ លុទ្ទកម្ម អំពើ, ការ, របរ របស់ព្រាន; ការបរបាញ់ ។ លុទ្ទកុល ត្រកូលព្រាន, ពូជនេសាទ ។ល។ លុទ្ទកៈ
