លុយ

( កិ. ) ដើរក្នុងទឹករាក់ : លុយទឹក ។ ដើរកាត់ឬដើរទន្រ្ទានចូល : លុយដំណាំ, ដើរលុយស្បូវ ។ លុយលុក ឬ លុកលុយ (ម. ព. លុក) ។
( ន. ) លោហៈសណ្ឋានមូលតូចសំប៉ែត មានរូបភាពឬត្រានិងអក្សរជាសម្គាល់, សម្រាប់ប្រើចាយជាជំនួសប្រាក់; ក្នុងកម្ពុជរដ្ឋសម័យពីដើម មានតម្លៃ ២ សេននិង១សេន, សព្វថ្ងៃនេះ មានតែតម្លៃ១សេននិងកន្លះសេន; ហៅក្លាយមកពីពាក្យថា ល្វី (Louis) ដែលជាព្រះនាមនៃមហាក្សត្រិយ៍ប្រទេសបារាំងសែសក្នុងសម័យពីដើម... ។
ពាក្យសាមញ្ញហៅប្រាក់ដែលសម្រាប់ចាយវាយក្នុងកម្ពុជរដ្ឋសព្វថ្ងៃថា : គេមានលុយច្រើន, អស់លុយចាយរលីង ។ ចាស់ទុំលោកថា កុំហៅប្រាក់ពាន់ម៉ឺនថា លុយ ពីព្រោះមានតម្លៃតូចជាងប្រាក់ គឺកុំនិយាយបន្ទាបវត្ថុមានតម្លៃឲ្យថយថោក (ចាស់ៗថា មាត់ស៊ីអំបិលព្រហក់) ។ (សេដ្ឋកិច្ច) រូបិយវត្ថុ,