( កិ. ) បែង, ចែក, រលែក, គ្នេរ ដោយស្ទង់តាមប្រមាណ : លៃឲ្យស្មើគ្នា, លៃខ្នាតមើល, ត្រូវលៃកុំឲ្យខ្វះ ។
( គុ. ) ខ្ពស់ស្រោង, ខ្ពស់ល្ហេវ : ត្នោតលៃ, ដូងលៃ ។ (ព. ប្រ.) មនុស្សលៃ មនុស្សខ្ពស់ចង្រ្គោងលើសគេទាំងពួង (ព. សា.) ។
