លោត
( កិ. ) ស្ទុះឡើងលើផុតពីទីប្រក្រតី : លោតតន្រ្តំ ។ ស្ទុះផ្លោះរំលង : លោតរំលងប្រឡាយ; ស្វាលោតពីដើមអម្ពិលទៅដើមស្វាយ ។ បោលផ្នាលៗ : បរគោបំបោលឲ្យលោតពេញកម្លាំង ។ ដាលខ្លាំង : គ្រុនក្តៅជីពចរលោតខ្លាំង ។ គុ. (ព. ប្រ.) ដែលស្ទុះខ្ពស់ជាងគេ; ដែលមានទ្រព្យច្រើនជាងគេ ឬដែលគ្រាន់បើជាងគេ : បណ្តាកូន ៥ នាក់ បានតែម្នាក់លោតជាងគេ ។ល។ លោតកញ្ឆាត់ លោតវាយកញ្ឆាត់ គឺលោតវាយកែងផ្ទប់នឹងកំប៉េះគូទ ។ លោតកព្ឆោង បោលលោតពីចិត្តឯងដោយអំណាចសេចក្ដីក្លាសប្បាយខ្លាំង : គោក្លាលោតកព្ផោង ។ ព. ប្រ. ខឹងច្រឡោតខ្លាំង ឬអរខ្លាំង បញ្ចេញ លំនាំស្ទុះលោតទាំងបង្គុយឬទាំងជំហរ : ខឹងច្រឡោតលោតកព្ឆោង; អរលោតកព្ឆោង ។ លោតឆ្តោលោតក្រមាល់ លោតច្រឡោតទាំងស្រុងទាំងក្រមាល់ : ខឹងលោតឆ្តោលោតក្រមាល់ ។ល។