( កិ. ) ច្របល់​សព្វ​អន្លើ : វក់​ស្ករ​ត្នោត​ឲ្យ​រឹង (ច្រើន​ប្រើ វឹត ជាង) ។ វរ​ចិត្ត​ខ្លាំង; រឹត​ឆ្កួត : វក់​ចិត្ត; វក់​ឆ្កួត ។ ងប់​ចិត្ត​ប្រព្រឹត្ត​លង់​ក្នុង​អំពើ​ឥត​ប្រយោជន៍ : វក់​កញ្ឆា, វក់​ស្រា, វក់​ល្បែង, វក់​ដើរ​លេង​យប់ ។ ខំ​ប្រឹង​ហួស​កំណត់​ឥត​ឈប់​សម្រាក : វក់​ធ្វើ​ការ, វក់​រៀន ។ វក់​វី ឬ វី​វក់ វិល​ចុះ​វិល​ឡើង​ដដែល​ៗ​ដូច​គេ​វី : ដើរ​វក់​វី​ច្រើន​សា​ច្រើន​ត្រឡប់ ។ ធ្វើ​ការ​វក់​វី ឬ --វី​វក់ ធ្វើ​ការ​ច្របូក​ច្របល់ ច្រើន​មុខ នេះ​ផង​នោះ​ផង ។ ប្រើ​វក់​វី ច្រើន​ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​ច្របូក​ច្របល់​ហួស​ប្រមាណ ។ល។