វ័ក បា.; សំ. ( ន. ) (វគ៌) ពួក, បន; ក្រុម; ប្រជុំ; សង្កាត់; គ្នា : វគ្គ​អក្សរ, សេចក្ដី​ច្រើន​វគ្គ ។ វគ្គក្ខរៈ (វ័ក-គ័ក-ខៈរ៉ៈ; បា. វគ្គក្ខរ < វគ្គ + អក្ខរ) អក្សរ​ក្នុង​វគ្គ គឺ​ព្យញ្ជនៈ ២៥ តួ តាំង​ពី ក ដល់ ម ចែក​ជា​វគ្គ​មាន ៥ គឺ វគ្គ​ក, វគ្គ​ច, វគ្គ​ដ, វគ្គ​ត, វគ្គ​ប, តាំង​ពី យ រៀង​ទៅ​ហៅ​ថា អក្សរ​សេស​វគ្គ ឬ អក្សរ​អវគ្គ (ព. វ.) ។ វគ្គ​ព័ន្ធ (វ័ក-គៈព័ន; បា. --ពន្ធ) ការ​ចង​បាច់​គ្នា​ឬ​រួម​គ្នា​ជា​ពួក : ធ្វើ​វគ្គ​ព័ន្ធ ។ វគ្គ​ភេទ (វ័ក-គៈភេត) ការ​បែក​ពួក; ដំណើរ​ផ្សេង​ពួក​គ្នា ។ វគ្គ​វោត ឬ វោត​វគ្គ (វ័ក--) វគ្គ​និង​វោត​ឬ​វោត​និង​វគ្គ : និយាយ​មាន​វោត​វគ្គ និយាយ​តាម​ដំណើរ​សេចក្ដី​មាន​សង្កាត់​ច្បាស់​លាស់​ងាយ​ស្តាប់​ងាយ​យល់ (ម. ព. វោត ផង) ។ វគ្គ​សន្និបាត ឬ វគ្គ​សមោសរ (វ័ក-គៈ សន់-និបាត ឬ--សៈម៉ោ-ស) ដំណើរ​ភ្ជុំ​ពួក; ការ​ប្រជុំ​គ្នា ។ វគ្គ​ស្នើរ (វ័ក--) សង្កាត់​ដោយ​ឡែក​ៗ : និយាយ​មា​ន​វគ្គ​ស្នើរ, សេចក្ដី​មាន​វគ្គ​ស្នើរ ។ល។