( កិ. ) ធ្វើ​ឲ្យ​ជា​រង្វង់, ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​មណ្ឌល​មូល, គួស​វាស​ឲ្យ​មូល : វង់​ភ្នែក​ក្ងោក វង់​ឲ្យ​មាន​សណ្ឋាន​មូល​ប៉ុន​ភ្នែក​ក្ងោក ។ វង់​វៀន វង់​បង្វៀន, វង់​ឲ្យ​មាន​សណ្ឋាន​ក្រវៀន, វង់​ឲ្យ​មាន​ហៀន ។ ឈរ​វង់ ឈរ​ព័ទ្ធ ជា​មណ្ឌល​មូល, ឈរ​ដំកង់ ។ល។

( ន. ) មណ្ឌល​មូល, ទី​មាន​មណ្ឌល​មូល, អ្វី​ៗ​ដែល​មាន​មណ្ឌល​មូល; ក្រុម​មនុស្ស​ដែល​ប្រជុំ​គ្នា​ជា​មណ្ឌល​មូល; ប្រជុំ​កិច្ច​ការ; ក្រុម​ភ្លេង, ក្រុម​ល្បែង ជាដើម : វង់​ការ ប្រជុំ​មុខ​ការ, ដំណើរ​ការ ។ វង់​ខែ​ មណ្ឌល​ព្រះ​ចន្រ្ទ ។ វង់​ចិញ្ចៀន មណ្ឌល​ចិញ្ចៀន ។ វង់​មុខ ទម្រង់​មុខ ។ ចិញ្ចៀន​មួយ​វង់ ចិញ្ចៀន​មួយ ។ បរ​វង់ បរ​សត្វ​ពាហនៈ​មាន​សេះ​ជាដើម​ប្រណាំង​គ្នា​ក្នុង​វាល​វង់ ។ បាញ់​វង់ បាញ់​ចន្លោង គឺ​បាញ់​តម្រង់​ឲ្យ​ព្រួញ​ឬ​គ្រាប់​ចូល​ក្នុង​ប្រហោង​មណ្ឌល​មូល​ដែល​កំណត់ ។ ភ្លេង​មួយ​វង់ ភ្លេង​មួយ​ពួក​ឬ​មួយ​ក្រុម ។ ល្បែង​មួយ​វង់ ល្បែង​មួយ​ក្រុម ។ វាល​វង់ វាល​ធំ​មាន​មណ្ឌល​មូល សម្រាប់​បរ​ប្រណាំង​សត្វ​ពាហនៈ​មាន​សេះ​ជាដើម ។ល។

( ន. ) ឈ្មោះ​ល្បែង​ស៊ី​សង​មួយ​ប្រភេទ​មាន​គូស​ដី​ជា​វង់​មូល, ជង់​លុយ​បន្តុប​លើ​គ្នា​ដាក់​ត្រង់​ទី​កណ្តាល​វង់, បើ​ចោល​ដោយ​មេ​សំណ​មូល​ផ្តួល​លុយ​នោះ​ឲ្យ​ខ្ទាត​ខ្លះ​ចេញ​ក្រៅ​វង់ ទុក​ថា ជា​ឈ្នះ : ពួក​ក្មេង​លេង​វង់ (មាន​តែ​ក្នុង​ពី​ដើម, ក្នុង​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន មិន​មាន​ទេ...) ។