វចី
វៈ-- បា. ( ន. ) វាចា, សម្តី, ពាក្យ ។ វចីកម្ម អំពើដែលកើតអំពីសម្តី, ការធ្វើដោយសម្តី ។ វចីគារវៈ (--គា-រៈវៈ) ការគោរពដោយវាចា ។ វចីទុច្ចរិត (--ទុច-ចៈរ៉ិត) ការប្រព្រឹត្តអាក្រក់ដោយវាចា ។ វចីទ្វារ ទ្វារវាចា ។ វចីបណាម (--ប៉ៈ--) ឬ--ប្រណាម ការបង្អោនវាចា គឺការបញ្ចេញវាចាសរសើរគុណដែលគួរគោរព ឬការគោរពដោយសម្តី ។ វចីបយោគ (--ប៉ៈ--) ឬ--ប្រយោគ ការប្រកបអំពើដោយវាចា, ការបញ្ចេញវាចាប្រើគេឲ្យសម្រេចអំពើ ។ វចីបរមមិត្ត ឬ--មិត្រ (--ប៉ៈរ៉ៈម៉ៈមិត) មិត្រដែលបានតែមាត់, ដែលល្អតែមាត់ ។ វចីភេទ ការបញ្ចេញវាចាឲ្យគេឮច្បាស់; ដំណើរផ្សេងសម្តីគ្នា ។ វចីមុខ (បា.; សំ. វាង្មុខ) ពាក្យផ្តើម, អារម្ភកថា, ឧបន្យាសកថា ។ វចីសង្ហរ (បា. --សំហរ) ការនាំពាក្យញុះញង់ ។ វចីសង្ហរី អ្នកនាំពាក្យញុះញង់ (បើស្រ្តីជា វចីសង្ហរិនី) ។ វចីសមាចារ (--សៈម៉ាចា) ការប្រព្រឹត្តរៀបរយដោយវាចា, ការប្រើសម្តីសុភាពរាបទាប, ការប្រើវាចាស្មោះស្មើ ។ វចីសុចរិត (--សុចៈរ៉ិត) ការប្រព្រឹត្តល្អដោយវាចា, ការស្តីនិយាយត្រឹមត្រូវ ។ល។