វៈណៈរោក បា.;សំ. ( ន. ) (វណ “ដំបៅ” + រោគ “ជំងឺ”; វ្រណ + រោគ) រោគពិការអាការៈខាងក្នុង មានសួត, ថ្លើម, ក្រពះ ជាដើម; រោគរបេង : វណរោគ ជាជំងឺរឹងត្អឹង ពេទ្យរក្សាបានដោយកម្រ ។
