វ័ត-ថៈ បា.; សំ.; សំ. ក្ល. ( ន. ) (វស្រ្ត; ពស្រ្ត ) សំពត់ ។ ប្រើ​ផ្សំ​នឹង​សព្ទ​ដទៃ​ដូច​ជា: វត្ថ​កោដ្ឋាគារ (បា. < វត្ថ + កោដ្ឋ “ឃ្លាំង; ជង្រុក”+ អគារ “ផ្ទះ”) ឃ្លាំង​សំពត់ ។ វត្ថ​ទាន ការ​ឲ្យ​សំពត់ (ឲ្យ​ទាន​សំពត់) ។ វត្ថ​បរិភោគ ឬ វត្ថ​ភោគ ការ​ប្រើ​ប្រាស់​សំពត់ (ការ​ស្លៀក​ដណ្ដប់) ។ វត្ថ​លាភ ការ​បាន​សំពត់ ។ល។ វត្ថាភរណៈ (វ័ត-ថាភៈរៈណៈ; បា. < វត្ថ + អាភរណ) សំពត់​និង​អាភរណៈ (គ្រឿង​អម្ពរ) ។ វត្ថាលង្ការ (វ័ត-ថា លុ័ង-កា; បា. < វត្ថ + អលង្ការ) សំពត់​និង​អលង្ការ (គ្រឿង​ប្រដាប់​ខ្លួន) ។ល។