វយ
វាៈយៈ បា.; សំ. ( ន. ) (វយ; វយស៑) អាយុ, កំណត់អាយុ; ដំណើរសូន្យទៅខាងក្រោយលឿនកើនទៅខាងមុខ (នៃអាយុ) : វ័យក្មេង, វ័យកំលោះក្រមុំ, វ័យចាស់ ។ បឋមវ័យ វ័យដំបូង; មជ្ឈិមវ័យ វ័យកណ្ដាល; បច្ឆិមវ័យ វ័យខាងចុង ។ វយជន ជនចាស់ (ព. ផ្ទ. យុវជន) ។ វយានុរូប (បា. < វយ + អនុរូប) កិ. វិ. តាមសមគួរដល់វ័យ, សមរម្យតាមវ័យ : តែងខ្លួនតាមវយានុរូប ។ (ព. កា.) : ក្នុងវ័យទាំងបី គួរធ្វើអ្វីៗ កុំឲ្យឃ្លាតក្លាយ ខុសចាករយៈ នៃវ័យទាំងឡាយ ទាស់ខុសនាយអាយ គួរស្តាយពន់ពេក ។ ... វ័យ