វៈ-- សំ. បា. ( ន. ) (វលិ ឬ វលី) ស្បែក​ដែល​ជ្រិត​ជ្រីវ, ដែល​ជ្រួញ; ផ្នត់; ផ្នត់​ពោះ; ផ្នត់​ថ្ងាស (ព. កា.) : យាយ​តា​ទាំង​ទ្វី មុខ​មាន​វលី ជរា​ណាស់​ហើយ ពុំ​សម​បី​បើ ធ្វើ​ឫក​តោះតើយ ខ្លួន​ចាស់​ម្ល៉ឹង​ហើយ គួរ​មាន​សង្វេគ ។