( គុ. ) (ព. ប្រ.) ដែល​ដួល​រាប​ទៅ​លើ​ដី ចាប់​ឫស​រសេមរសាម​មិន​បែក​គុម្ព (និយាយ​តែ​ពី​ធញ្ញ​ជាតិ​និង​តិណ​ជាតិ) : ស្រូវ​វារ​ជើង ។