វាំងនន
( ន. ) សំពត់ផ្ទាំងធំសម្រាប់ចងបិទបាំងកន្លែងដេកជាដើម, រនាំងធំ (ច្រើនប្រើសំពត់ព័ណ៌) : ចងវាំងនន, បាំងវាំងនន ។ តាមលំនាំពាក្យនេះ សមតែនឹងយល់ថា វាំង “បាំង” ជាពាក្យខ្មែរ, ន្ចន អ. ថ. ន៉ន សៀមថា “ដេក” = (សំពត់សម្រាប់បាំងដេក); ប៉ុន្តែនឹងយកជាការពិតតាមន័យនេះពុំបាន, ព្រោះសៀមហៅ វាំងនន ថាមា់ន អ. ថ. ម៉ាន់, មិនមែនហៅ វ័ងន្ចន (វុ័ងន៉ន) ទេ ។