វិបត្តិ
--បុ័ត-តិ ឬ --ប័ត សំ. បា. ( ន. ) សេចក្ដីប្រែប្រួល; ដំណើរថ្លោះធ្លាក់; សេចក្ដីវិនាស, អន្តរាយ; វិបរិត; ដំណើរទទួលគ្រោះថ្នាក់, ការរងទុក្ខលំបាក; ដំណើរដុនដាប, ទន់ទាប; ការភ្លាត់ខុស, ការខុសទំនង; ដំណើរហិនហោច, លិចលង់, ធ្លាក់ខ្លួន; សេចក្ដីស្លាប់ : មានវិបត្តិ, ប្រទះវិបត្តិ, វិបត្តិចរិត ។ វិបត្តិការណ៍ ឬ វិបត្តិហេតុ ហេតុ, ដំណើរ ឲ្យកើតវិបត្តិ ។ វិបត្តិមូល ឫសឬទីតាំងនៃវិបត្តិ, ដើមកំណើតវិបត្តិ ។ល។