វិបស្សនា
--បុ័ស-សៈ ន៉ា បា. ( ន. ) ការពិចារណាឃើញច្បាស់តាមពិត; ប្រាជ្ញាពិចារណាឃើញច្បាស់នូវដំណើរសង្ខារធម៌តាមការណ៍ពិត (ព. ពុ.) ។ វិបស្សនាញាណ ឬ វិបស្សនាបញ្ញា ញាណឬប្រាជ្ញាដែលពិចារណាឃើញនូវដំណើរសង្ខារធម៌តាមការណ៍ពិត (ព. ពុ.) ។ វិបស្សនាធុរៈ កិច្ចខាងវិបស្សនា (ជាធុរៈមួយប្រភេទក្នុងពុទ្ធសាសនា គូគ្នានឹង គន្ថធុរៈ “កិច្ចខាងការសិក្សារៀនទន្ទេញ”) ។ វិបស្សនាម័យ ដែលសម្រេចព្រោះវិបស្សនា (ព. ពុ.) ។ល។