វិភត្តិ
(វេយ្យាករណ៍) [inflection, flexion] [វិ-ភ័ត] (បាលី; សំស្ក្រឹត) ( នាម ) (វិភក្តិ) ចំណែកប្រាប់ដំណើរបំបែកនាមសព្ទនិងកិរិយាសព្ទក្នុងវេយ្យាករណ៍ខាងតន្តិភាសា មានភាសាសំស្រ្កឹតនិងបាលី ជាដើម ឲ្យមានលំនាំផ្សេងៗគ្នា។
វិភត្តិ មាន ២ យ៉ាងគឺ ៖
(១) វិភត្តិនាម ប្រាប់ដំណើរបំបែកនាមសព្ទ ដូចជា បុរិស “ប្រុស” បំបែកជា បុរិសោ, បុរិសា, បុរិសំ, បុរិសេ, បុរិសេន, បុរិសេហិ ។ល។ បុរិសេសុ;
(២) វិភត្តិអាខ្យាត ប្រាប់ដំណើរបំបែកកិរិយាសព្ទ, ដូចជា ចរ “ដើរ” បំបែកជា ចរតិ, ចរន្តិ, ចរសិ, ចរថ, ចរាមិ, ចរាម ។ល។ ចរម្ហេ (ព. វ.) ។
វិភត្តិវិបល្លាស (វិភ័ត-តិ-វិបុ័ល-ល៉ាស) ៖ ការបំប្លែងវិភត្តិ (ម. ព. វិបល្លាស) ។