វីវរ

--វ ( កិ. ឬ កិ. វិ. ) ធ្វើ​ឲ្យ​ទាស់​ការ, ឲ្យ​ទាស់​ដំណើរ, ឲ្យ​ទាស់​ទំនង; ដែល​នាំ​ឲ្យ​វីវក់, ឲ្យ​វរវឹក, ឲ្យ​ច្របូកច្របល់ : កុំ​វីវរ​អី !; ធ្វើ​វីវរ​ខូច​អស់ !