( គុ. ) ទីទៃ​ពី​ត្រង់ គឺ​ដែល​មាន​រំពត់, មាន​របត់, កោង, រមួល : ឈើ​វៀច, ផ្លូវ​វៀច, ចិត្ត​វៀច, អំពើ​វៀច ។ វៀច​វរ វៀច​វឹកវរ ។ វៀច​វាង វាង​ព្រោះ​វៀច ។ វៀច​វេរ វៀច​ងាក​បែរ, វៀច​បែរ​រេ : ចិត្ត​វៀច​វេរ ។ល។