វៀរ
( កិ. ) លើកលែង, តម, ឈប់ខាន, អត់មិនធ្វើ: វៀរចាកទុច្ចរិត ឈប់មិនកាន់ទុច្ចរិត ។ វៀរតែ និ. លើកតែ, លើកលែងតែ ។ វៀរត្រីសាច់ តមត្រីសាច់ ។ វៀរបង់ លះបង់, លះចោលបង់ ។ វៀរលែង លះលែង, លះស្រឡះ ។ វៀរលែងតែ និ. លើកលែងតែ : ចង់ស៊ីអ្វីស៊ីចុះ, វៀរលែងតែចេកពងមាន់៣ស្និតនុ៎ះ ទុកប្រគេនលោក !; គេទៅទាំងអស់គ្នា, វៀរលែងតែខ្ញុំ ត្រូវនៅចាំផ្ទះ ។