--រុ-ប៉ៈ-- បា.; សំ. ( ន. ) (< វោហារ “ការលក់ដូរ” + ឧបជីវី “ដែលចិញ្ចឹមជីវិត, ដែលរស់នៅ”; វ្យវហារ + ឧបជីវិន៑) អ្នកចិញ្ចឹមជីវិតដោយការលក់ដូរ, អ្នកជំនួញ ។ បើស្រ្តីជា វោហារុបជីវិនី ។
