បា.; សំ. ( ន. ) (សក្ក; ឝក្យ) ពួកសាក្យៈ, សាក្យរាជ; ព្រះសក្យមុនីគោតម ។ (សំ. ឝក្រ) ព្រះឥន្រ្ទ ។ សក្កជនបទ ឬ សក្ករដ្ឋ ជនបទឬខេត្តដែនរបស់ពួកសាក្យៈ, ដែនជាជាតិភូមិរបស់ព្រះសក្យមុនីសម្ពុទ្ធ ។ សក្កទេវរាជ ព្រះឥន្រ្ទាធិរាជ ។ល។ សក្កៈ
