ស័ក-ការ៉ៈ បា.; សំ. ( ន. ) (សក្ការ; សត្ការ) ការ​ធ្វើ​គោរព, សេចក្ដី​គោរព, ការ​ធ្វើ​បដិសណ្ឋារៈ​ដោយ​គោរព; តង្វាយ, ជំនូន, គ្រឿង​បូជា : ធ្វើ​សក្ការៈ, មាន​គ្រឿង​សក្ការៈ ។ សក្ការ​បូជា គ្រឿង​បូជា​ដោយ​គោរព, គ្រឿង​បូជា​ដ៏​ផ្ចិតផ្ចង់ ។ សក្ការ​ភាជនៈ ឬ --ភាជន៍ ភាជនៈ​ដាក់​គ្រឿង​សក្ការៈ ។ ល។ សក្ការៈ