ស័ក-គៈ បា.; សំ. ( ន. ) (ស្វគ៌) ឋាន​សួគ៌ ។ សគ្គ​កថា សម្ដី​សម្ដែង​អំពី​ឋាន​សួគ៌, ពាក្យ​ទេសនា​ប្រកាស​អំពី​ឋាន​សួគ៌ ។ សគ្គ​គាមី អ្នក​ដែល​នឹង​បាន​ទៅ​កើត​ឯ​ឋាន​សួគ៌ (បើ​ស្ត្រី​ជា សគ្គ​គាមិនី) ។ សគ្គ​មគ្គ ផ្លូវ​ទៅ​ឋាន​សួគ៌ (ផ្លូវ​សួគ៌) ។ សគ្គ​មោក្ខ សួគ៌​និង​និញ្វន ។ សគ្គ​មោក្ខ​មគ្គ (--មោក-ខៈ--) ផ្លូវ​សួគ៌​និង​និញ្វន ។ សគ្គ​វាសី អ្នក​នៅ​ក្នុង​ឋាន​សួគ៌ (ទេវតា​ទួទៅ); បើ​ស្ត្រី​ជា សគ្គ​វាសិនី ស្រី​ដែល​កើត​ក្នុង​ឋាន​សួគ៌ (ស្រី​សួគ៌) ។ល។