( កិ. វិ. ) ដែលដួលមិនរលំព្រោះទប់ដោយដៃនិងជើងជ្រែងចំកោងខ្លួន ដូចជាជ្រោងឲ្យនៅនឹងបាន : ដួលសង់ជ្រោង ។
