សង់-កៈ-- សំ. បា. ( ន. ) ពាក្យ​សន្ទនា, ការ​សន្ទនា​គ្នា; ការ​ថ្លែង​សេចក្ដី​មាត់​ទទេ : ធ្វើ​សង្កថា​រក​គ្នា ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ។