សំ. បា. ( ន. ) ការ​កំណត់, ការ​មត់​គ្នា, ណាត់​គ្នា, ប្តេជ្ញា​គ្នា; ការ​យល់​ព្រម​ជា​មួយ; សញ្ញា; ការ​ពិនិត្យ​ឲ្យ​ឃើញ​ច្បាស់ : ធ្វើ​តាម​សង្កេត ។ ខ្មែរ​ច្រើន​ប្រើ​ជា កិ. សំដៅ​សេចក្ដី​ថា “ពិនិត្យ, ចំណាំ, គ្នេរគ្នាន់, រំពឹង​មើល ឲ្យ​ឃើញ​ជាក់” : ត្រូវ​សង្កេត​មើល​សិន; បាន​សង្កេត​ឃើញ​សព្វ​គ្រប់​ហើយ ។ សូត្រ​បាលី​ពិនិត្យ​តាម​អក្ខរប្បភេទ : សូត្រ​ធម៌​សង្កេត (ម. ព. សង្កត់ ១ កិ. ផង) ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ អ. ថ. សង់កេតៈ; ដូច​ជា : សង្កេត​កម្ម ការ​ឲ្យ​សញ្ញា ។ សង្កេត​ការណ៍ ហេតុ​ដែល​គួរ​សង្កេត, ហេតុ​នៃ​ការ​ពិនិត្យ​មើល។ សង្កេត​ភាព ដំណើរ​សង្កេត ។ សង្កេត​លក្ខណៈ លក្ខណៈ​នៃ​ការ​ពិនិត្យ​មើល ។ សង្កេត​វិធី បែប​នៃ​ការ​ពិនិត្យ​មើល ។ល។