សង់ខោភៈឬ សង់-ខោប បា.; សំ. ( ន. ) (សំក្សោភ) ការ​កម្រើក; សេចក្ដី​រំជួល, ញាប់ញ័រ ។ សង្ខោភ​ការណ៍ ហេតុ​ដែល​នាំ​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​សេចក្ដី​រំជួល ។ ប្រើ​ដូច​ជា គុ. ក៏​បាន : សង្ខោភ​ចិត្ត ចិត្ត​ដែល​រំជួល ។ល។