សជន

សៈជន់ បា.; សំ. ( ន. ) (ស្វជន) ជន​របស់​ខ្លួន គឺ​ជន​ជា​ញាតិ (ប្រើ​ជា ស្វជន តាម សំ. វិញ​ក៏​បាន) ។