ស័ញ-ជាត សំ. បា. ( ន. ) ដែល​កើត​ឯង, ដែល​ដុះ​ឯង, ដែល​កើត​តាម​ធម្មតា ។ បើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ អ. ថ. ស័ញ-ជាតៈ, ដូច​ជា : សញ្ជាត​ព្រឹក្ស ឈើ​ដែល​ដុះ​ឯង ។ សញ្ជាត​វត្ថុ អ្វី​ៗ​ដែល​កើត​តាម​ធម្មតា ។ សញ្ជាត​ស្រះ (បា. --សរ; សំ. --សរស៑) ស្រះ​ឬ​ត្រពាំង​ដែល​កើត​ឯង គឺ​កើត​ដោយ​សារ​ទឹក​ហូរ​ច្រោះ​ជាដើម (មិន​មែន​កើត​ដោយ​ជីក) ។ល។