សញ្ជាត
ស័ញ-ជាត សំ. បា. ( ន. ) ដែលកើតឯង, ដែលដុះឯង, ដែលកើតតាមធម្មតា ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. ស័ញ-ជាតៈ, ដូចជា : សញ្ជាតព្រឹក្ស ឈើដែលដុះឯង ។ សញ្ជាតវត្ថុ អ្វីៗដែលកើតតាមធម្មតា ។ សញ្ជាតស្រះ (បា. --សរ; សំ. --សរស៑) ស្រះឬត្រពាំងដែលកើតឯង គឺកើតដោយសារទឹកហូរច្រោះជាដើម (មិនមែនកើតដោយជីក) ។ល។