ស័ញ-ញី ឬ--ញ៉ី បា.; សំ. ( គុ. ) (សំជ្ញិន៑) ដែលមានសេចក្ដីសម្គាល់, មានការចំណាំ,... ។ ពាក្យប្រើក្នុងវេយ្យាករណ៍ សំដៅចំពោះសព្ទដែលជាសាធារណនាម, ដូចជា : ក្រុងភ្នំពេញ, ក្រុង ជាសញ្ញី, ភ្នំពេញ ជាសញ្ញា (ម.ព. សញ្ញា ផង) ។
