( ន. ) ឈ្មោះ​វល្លិ​មួយ​ប្រភេទ ស្លឹក​មាន​សណ្ឋាន​ស្រដៀង​នឹង​ស្លឹក​វល្លិ​ដំឡូង​ជ្រូក ច្រើន​ដុះ​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ​ដែល​មាន​ទី​ដី​ខ្ពស់, ផ្លែ​មូល​ៗ​តូច​ៗ, ស្លឹក​និង​ផ្លែ​ខ្ចី​មាន​រស​ជូរ ប្រើ​ជា​បន្លែ​ឬ​អន្លក់​បាន : វល្លិ​សណ្ដា, សម្ល​ម្ជូរ​ស្លឹក​សណ្ដា ។ ឈ្មោះ​ឈើ​មួយ​ប្រភេទ សំបក​ជា​ស្រទាប់​ៗ មាន​សរសៃ ប្រើ​ការ​វេញ​ធ្វើ​ជា​ខ្សែ​បាន : ដើម​សណ្ដា ។