សំ. បា. ( កិ. វិ. ) (សន្ដាប “ក្ដៅ​ខ្លាំង; កម្តៅ​ខ្លាំង”) ដែល​ខំ​ប្រឹង​ពេញ​កម្លាំង​ឬ​ពេញ​ទំហឹង​បែក​ញើស​ដាប : ខំ​ដើរ​សណ្ដាប; រត់​សណ្ដាប; ធ្វើ​ការ​នឿយ​សណ្ដាប ។