សន់-ហៈ បា.; សំ. ( គុ. ) (ឝ្លក្ស្ណ) ល្អិត; សុភាព ។ សណ្ហវាចា សម្ដីសុភាព ។ សណ្ហវាទី អ្នកមានសម្ដីសុភាព, អ្នកដែលនិយាយសម្ដីសុភាពជាប្រក្រតី (បើស្ត្រីជា សណ្ហវាទិនី) ។ សណ្ហសុខុម ល្អិតសុខុម : សម្ដីសណ្ហសុខុម ។ល។
