សន្និបាត
សន់-និ-បាត បា.; សំ. ( ន. ) (សំនិបាត ឬ សន្និ--) ការប្រជុំ, ការចួបជុំ; ការប្រមូលរួបរួមគ្នា; ការលាយផ្សំគ្នា : ធ្វើសន្និបាត ។ ក្នុងសន្និបាត ក្នុងទីប្រជុំ ។ ក្រុមសន្និបាត ក្រុមអ្នកប្រជុំធ្វើការរួមគ្នា, ក្រុមជំនុំ ។ ទីសនិ្នបាត ទីប្រជុំ ។ បើរៀងពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. សន់-និ-ប៉ាតៈ ឬ --បាត, ដូចជា : សន្និបាតជាតិ ជាតិមនុស្សផ្សេងៗគ្នាដែលរួបរួមទុកដូចជាជាតិមួយ នៅក្នុងអំណាចច្បាប់រាជការតែមួយ : ពួកសន្និបាតជាតិ ។ សន្និបាតដ្ឋាន ឬ--ស្ថាន ទីដែលប្រជុំគ្នា, ទីសម្រាប់ប្រជុំ ។ សន្និបាតមាល, --សភា --សាលា រោងសម្រាប់ប្រជុំ ។ សន្និបាតរោគ រោគច្រើនយ៉ាងដែលប្រជុំកើតដំណាលគ្នាតែក្នុងរូបមួយ (ហៅ សន្និបាតាពាធ ក៏បាន) ។