- សន់-ល៉ុង ( ន. ) បង្គោលធំសម្រាប់ចងក្រៀកសត្វចតុប្បាទមិនឲ្យបង្រះរើរួច : សន្លុងគ្រៀវគោ ។ ព. ប្រ. ជាប់សន្លុង ជាប់កុនឬជាប់នៅក្នុងបំណងប្រពន្ធកូន ។
- (ស្ថាបត្យកម្ម, បុរាណវត្ថុវិទ្យា) ឡបុរាណធ្វើពីដីឥដ្ឋសម្រាប់ចម្រាញ់យកដែក។ គេនិយមប្រើពាក្យនេះ នៅក្នុងតំបន់ភាគខាងជើងប្រទេសកម្ពុជាក្នុងខេត្តកំពង់ធំ ព្រះវិហារ សៀមរាប ឧត្តរមានជ័យ និង តំបន់មួយចំនួនទៀត នៅភាគខាងលិចទន្លេមេគង្គក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែង។ ឧ. ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជាបានស្រាវជ្រាវឃើញសន្លុងធំៗ នៅក្នុងស្រុករវៀង ជ័យសែន ឆែប សង្គមថ្មី ក្នុងខេត្តព្រះវិហារ និង ស្រុកចុងកាល់ខេត្តឧត្តរមានជ័យ។
- ឃុំនៃស្រុកខ្សាច់កណ្ដាល
- ភូមិនៃឃុំសន្លុង
- ភូមិនៃឃុំព្រៃឃ្នេស
- ភូមិនៃឃុំរកា
- ភូមិនៃឃុំស្វាយលួង
- ឃុំនៃស្រុកទ្រាំង
