សភា
សៈ-- សំ. បា. ( ន. ) ទីប្រជុំ, ការប្រជុំ, ទីសម្រាប់ប្រជុំពិភាក្សាកិច្ចការ; សមាគម : កណ្ដាលសភា កណ្ដាលទីប្រជុំ, កណ្ដាលជំនុំ ។ សភាគារ (សំ. បា. សភា + អគារ “ផ្ទះ, រោង”) ផ្ទះ, រោង, មន្ទីរ សម្រាប់ប្រជុំ; សាលាជំនុំការ (ហៅ សភាគ្រឹះ ឬ សភាមន្ទីរ, --មាល, --ស្ថាន ក៏បាន) ។ សភាចារ (សំ. បា. សភា + អាចារ) បែបបទ, ច្បាប់, សណ្ដាប់ របស់ការប្រជុំ ។ សភានាយក (--យក់) នាយក, អធិបតី របស់ក្រុមជំនុំ; ចាងហ្វាង ក្រុមជំនុំ; បើស្ត្រីជា សភានាយិកា (ហៅ សភាធិបតី, សភាបតី អ. ថ. --ប៉ៈតី ក៏បាន; បើស្ត្រីជា សភាធិបតានី, សភាបតានី អ. ថ. --ប៉ៈ--) ។ សភានុនាយក (--យក់; សំ. បា. សភា + អនុ “រង, លំដាប់, បន្ទាប់” + នាយក) នាយករង, អធិបតីរង របស់ក្រុមជំនុំ (បើស្ត្រីជា សភានុនាយិកា) ។ សភាលិបិការ ស្មៀនរបស់ក្រុមប្រជុំប្រឹក្សាកិច្ចការ (បើស្ត្រីជា សភាលិបិការិកា) ។ សភាលេខាធិការ, សភាលេខានុការ លេខាធិការ, លេខានុការ របស់ក្រុមប្រជុំពិភាក្សាកិច្ចការ (បើស្ត្រីជា សភាលេខាធិការិកា, សភាលេខានុការិកា) ។ សភាវិសាមញ្ញ (--ម៉ាញ់) សភាជាវិសាមញ្ញ, សន្និបាតប្លែកពីធម្មតា, ការប្រជុំប្លែកខុសពីពេលធម្មតា ដែលបានកំណត់ទុកពីមុនមក : រដ្ឋសភា តែងបើកសភាវិសាមញ្ញក្នុងករណីដែលមានកិច្ចការជាពិសេសហើយជាបន្ទាន់ ។ សភាស័ទ អ្នកខ្នះខ្នែងកិច្ចការក្នុងទីប្រជុំឬក្នុងសមាគម ។ សភាសមាជិក (--សៈ ម៉ា--) ក្រុមជំនុំ (ក្រៅពីសភានាយកនិងសភានុនាយក); បើស្ត្រីជា សភាសមាជិកា ។ សភាសាមញ្ញ សន្និបាតតាមធម្មតា គឺការប្រជុំតាមពេលវេលាដែលបានកំណត់ទុកជាស្រេច ។ល។