សភាព
សៈភាប បា.; សំ. ( ន. ) (សភាវ, ខ្មែរប្រើ វ> ព; ស្វភាវ) ដំណើរកើតឯង, ធម្មតា, ធម្មជាតិ, ប្រក្រតី; អធ្យាស្រ័យ; ការតាំងចិត្ត; ហេតុ, ការណ៍; ការប្រព្រឹត្ត; សេចក្ដីពិតតាមធម្មតា: មានសភាពល្អ, សភាពយ៉ាងនេះ, មានសភាពជាអ្នកឆាប់ខឹង; តាមសភាពដើម ។