សៈ-- បា.; សំ. ( ន. ) (សភាវ; ស្វភាវ) ដូច សភាព ដែរ ។ សភាវ​ធម៌ (សៈភាវៈធ័រ) ធម្មជាតិ​ដើម, គោល​របស់​ធម្មតា ។ សភាវ​សណ្ឋិត (សៈភាវៈសន់ ឋិត) ដែល​ឋិត​នៅ​ស៊ប់​តាម​កំណើត​ដើម; អ្នក​ដែល​ឋិត​នៅ​ស៊ប់​ក្នុង​ធម្មតា ។ល។