សមត្ថ
សៈមុ័ត-ថៈ បា.; សំ. ( គុ. ) (សមថ៌) ដែលអាច, ដែលអាចហាន ។ ន. សេចក្ដីអាច, ការអាចហាន, ការហ៊ាន; ដំណើរធ្វើកើត ។ សមត្ថកាល វេលាដែលនៅប្រឹងប្រែងបាន, វេលាដែលធ្វើការកើតនៅឡើយ (វេលាកំពុងពេញកម្លាំង) ។ សមត្ថគុណ គុណនៃសេចក្ដីអាចហាន ។ សមត្ថចិត្ត ចិត្តហ៊ាន, ចិត្តមុត ។ សមត្ថបុរស បុរសអាចហាន, មនុស្សហ៊ាន, មនុស្សមុត; អ្នកធ្វើការកើត, មនុស្សបានការ ។ សមត្ថភាព ភាពនៃសេចក្ដីអាចហាន, សេចក្ដីមោះមុត ។ល។