សម័យ

សៈម៉ៃ សំ. បា. ( ន. ) (សមយ) កាល, ពេលឬវេលា,
គ្រា;
រដូវ;
វេលាដែលស្រួល, ដែលត្រូវទំនង;
ឱកាស;
លទ្ធិ;
គតិ;
ទំនៀម, ទម្លាប់;
វិធី, បែប, បែបប្រើ;
គ្រឿងសង្កេត;
សញ្ញា;
ពាក្យប្រៀនប្រដៅ;
មុខការ;
ហេតុ, ការណ៍, គោលចារឹក: សម័យមួយ គ្រាមួយ;
សម័យនេះ ពេលនេះ, គ្រានេះ;
តាមស័យ តាមកាល;
ទាន់សម័យ ទាន់កាល, ទាន់វេលា ។ល។ សម័យនិយម ឬ--និយាម សេចក្ដីកំណត់តាមកាល: ប្រើរបស់តាមសម័យនិយម ប្រើរបស់តាមកាលដែលមហាជនរាប់អាន ។ គិលានសម័យ (--នៈ--) វេលាមានជំងឺ ។ ទុព្ភិក្ខសម័យ (ទុប-ភិក-ខៈ--) គ្រាអត់បាយ, គ្រាអំណត់។ បុព្វណ្ហសម័យ (បុប-ព័ន-ហៈ--) ពេលព្រឹកព្រាង ។ សាយណ្ហសម័យ (សាយុ័ន-ហៈ--) វេលាល្ងាច ។ អក្ខរសម័យ វិធីប្រើអក្សរ គឺការសរសេរឬអានអក្សរ : ស្ទាត់ក្នុងអក្ខរសម័យ ។ អទ្ធានគមនសម័យ (អ័ត-ធានៈគៈមៈនៈ--) វេលាដើរផ្លូវឆ្ងាយ ។ល។
(ប្រវត្តិសាស្ត្រ) epoch,épocue រយៈពេលមួយនៃប្រវត្តិសាស្ត្រដែលមានព្រឹត្តិការណ៍ពិសេស ឬការប្រែប្រួលណាមួយផ្ទុះឡើង។ ឧ. សម័យលន់នល់ចាប់ផ្ដើមបន្ទាប់ពីព្រឹត្តិការណ៍ថ្ងសទី១៨ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៧០។