សំ-ល៉ាញ់ ( ន. ) អ្នកដែលជាទីស្រឡាញ់ស្និទ្ធស្នាល, មិត្រជិតដិត: សុំគ្នាជាសម្លាញ់, ។ គុ. ដែលជាទីស្រឡាញ់ពេញចិត្ត : កូនសម្លាញ់, ទ្រព្យសម្លាញ់ ។ សម្លាញ់ភ្ងា សម្លាញ់ពុំងា, សម្លាញ់ស្មើចិត្ត ។ មិត្រសម្លាញ់ មិត្រជាទីស្រឡាញ់ ។
