សិទ្ធិ

សិត-ធិ ឬ សិត សំ. បា. ( ន. ) សេចក្ដីសម្រេច;
សេចក្ដីសម្រេចផល ឬផលសម្រេច, ការសម្រេចប្រយោជន៍;
ការដាច់ស្រេច;
ការសមប្រកប, ការសមតាមបំណង;
សេចក្ដីសុខ;
សេចក្ដីសម្រើន;
សេចក្ដីស័ក្ដិសិទ្ធិ;
សេចក្ដីខ្លាំងពូកែ;
សេចក្ដីសម្បូណ៌;
សេចក្ដីសម្រេចតាមអំណាចច្បាប់;
អំណាច, សេចក្ដីអង់អាច;
មុខការដែលត្រូវសម្រេចលើខ្លួន (ម. ព. សិទ្ធ ផង) ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ អ. ថ. សិត-ធិ, ដូចជា សិទ្ធិករ ដែលធ្វើឲ្យសម្រេច, ដែលឲ្យសម្រេចផលប្រយោជន៍ ។ សិទ្ធិការក (--រ៉ៈកៈ ឬ --រ៉ក់) អ្នកធ្វើឲ្យសម្រេចប្រយោជន៍ (បើស្ត្រីជា សិទ្ធិការិកា) ។ សិទ្ធិការ្យ (--កា) ដំណើរធ្វើឲ្យសម្រេចប្រយោជន៍ ។ ខ្មែរបុរាណប្រើជាពាក្យផ្តើមក្នុងក្បួនតម្រា, ជាពាក្យអធិដ្ឋានប្រសិទ្ធីសូមឲ្យសម្រេចប្រយោជន៍បានតាមប្រាថ្នា : សិទ្ធិការ្យអាចារ្យចែងសម្ដែងអំពីថ្នាំរម្ងាប់រោគផ្សេងៗ ដូចមានសេចក្ដីទៅនេះ... ។ សិទ្ធិក្សេត្រ ឬ--ភូមិ ទីកើតនៃសេចក្ដីសុខសេចក្ដីចម្រើន ។ សិទ្ធិគុណ គុណដែលនាំឲ្យសម្រេចប្រយោជន៍ ។ សិទ្ធិជ័យ ជម្នះដាច់ស្រេច ។ សិទ្ធិជោគ ឫក្សពារពេលាល្អដែលអាចញ៉ាំងប្រយោជន៍ឲ្យសម្រេចតាមបំណង ។ សិទ្ធិតេជ ឬ --តេជះ តេជះនៃសិទ្ធិ ។ សិទ្ធិទស្សី អ្នកដែលប្រមើលឃើញសេចក្ដីចម្រើនទៅខាងមុខ (បើស្ត្រីជា សិទ្ធិទស្សិនី) ។ សិទ្ធិពល កម្លាំងនៃសេចក្ដីអង់អាច ។ សិទ្ធិមគ្គ ឬ--មាគ៌ា ផ្លូវនៃសេចក្ដីចម្រើន ។ សិទ្ធិមន្ត ឬ--មន្រ្ត មន្តស័ក្ដិសិទ្ធិ (ប្រើជា សិទ្ធមន្ត ឬ--មន្រ្ត ក៏បាន) ។ សិទ្ធិយោគ ការប្រើគ្រឿងស័ក្ដិសិទ្ធិ ។ សិទ្ធិស័ក្ដិ អំណាចនៃការសម្រេចប្រយោជន៍ ។ សិទ្ធិសួស្តិ៍ (--សួស) សិទ្ធិនិងសួស្ដី; សួស្ដីនៃសិទ្ធិ ។ បុរាណ្យប្រើពាក្យនេះជា ការផ្តើមនៃមន្តអាគម, ដូចជាអាគមស្ដោះផ្លុំរម្ងាប់ពិសពស់ថា ឩមសិទ្ធិសួស្តិ៍ កុំឲ្យជ្រួសជ្រលួសទៅរកការឃ្វាង សុំឲ្យប្រកបដោយការរាងចាលចាញ់ អញស្ដោះផ្លុំទៅឲ្យត្រូវលើអាសិរពិសទ្រើសទ្រឹស្តិកំណាចចង្រៃ ឲ្យចាញ់តេជដៃនៃអញឯង ឲ្យប្រស្ដែងបាក់បបខ្លបខ្លាចអំណាចមន្តគាថា ចេស្ដាស័ក្ដិសិទ្ធិ ដូចទឹកអម្រឹតត្រជាក់ត្រជំ ឲ្យពិសចង្រៃឯងរលាយរសាយខ្ចាយបាត់សូន្យទៅឥឡូវនេះហោង... ។ សិទ្ធីស្វរៈ (សំ. សិទ្ធីឝ្វរ < សិទ្ធិ + ឦឝ្វរ) អ្នកដែលជាធំក្នុងការធ្វើឲ្យសម្រេចប្រយោជន៍; សិវៈ (ព្រះឥសូរ) ។ល។
(ច្បាប់) right, droit អំណាចទទួលស្គាល់តាមផ្លូវច្បាប់ ដែលអាចទទួលការពារ ឬ ទាមទារនូវផលប្រយោជន៍ណាមួយ។ ឧ. សិទ្ធិប្ដឹងទៅតុលាការចំពោះវិវាទរដ្ឋប្បវេណី ឬ សិទ្ធិទាមទារអ្វីមួយ។