សុញ
បា.; សំ. ( កិ. ឬ គុ. ) (សុញ្ញ; ឝូន្យ) សូន្យ, ទទេ, ឃែត ។ ទាល់, ទញ់ទាល់, ទាល់គំនិត ឬទាល់ផ្លូវសេចក្ដី, ទាល់ដំណើរ : សុញគំនិត; គំនិតសុញ ។ សុញសាញ សុញផងសាញផង ឬសាញដោយទាល់គំនិត ។ សិញសុញ ត្រេះត្រុះ, ច្រិមច្រុម; ទើសមុខទើសក្រោយ : គំនិតសិញសុញ ។