សុញ-ញ៉ៈ

  • បា.; សំ. ( គុ. ) (ឝូន្យ) សូន្យ, សោះសូន្យ, ទទេ; ទំនេរ; ស្ងាត់; ឥត​ប្រយោជន៍; ដែល​បាត់​សោះ ។
  • ន. ដំណើរ​ទទេ; អាកាស; ពិន្ទុ (°) នេះ ឬ ក្បិល (°) នេះ (ម. ព. សូន្យ) ។ សុញ្ញ​កម្ម ការ​ឬ​អំពើ​ឥត​ប្រយោជន៍ ។


ឧទាហរណ៍៖

  • សុញ្ញ​ភាព ភាព​សូន្យ, ដំណើរ​ទទេ ។
  • សុញ្ញ​វចនៈ (--វៈចៈន៉ៈ) មនុស្ស​សូន្យ​សម្ដី (មនុស្ស​គ); បើ​ស្ត្រី​ជា សុញ្ញ​វចនា ។
  • សុញ្ញ​វាទ លទ្ធិ​ដែល​ប្រកាន់​ថា ស្លាប់​ទៅ​សូន្យ​មិន​កើត​ទៀត ឬ​លទ្ធិ​ដែល​ប្រកាន់​ថា​គ្មាន​ព្រះ ។
  • សុញ្ញ​វាទី អ្នក​ប្រកាន់​សុញ្ញ​វាទ (បើ​ស្ត្រី​ជា សុញ្ញ​វាទិនី) ។
  • សុញ្ញាគារ (សុញ-ញ៉ាគា; បា. < សុញ្ញ + អគារ “ផ្ទះ”) ផ្ទះ​ទំនេរ; ផ្ទះ​ស្ងាត់ ។ល។