( កិ. ឬ កិ. វិ. ) ដើរតាមក្បែរទីប្របេះឬទីផុតមានក្បែរជញ្ជាំង, ក្បែរមាត់ព្រែកជាដើម : សៀរតាមជញ្ជាំង; ដើរសៀរតាមមាត់ស្ទឹង ។