សេដ្ឋី

សេត-ឋី បា.; សំ. ( ន. ) (ឝ្រេឞ្ឋិន៑) អ្នកមានទ្រព្យឧត្តម, អ្នកមានទ្រព្យច្រើន, អ្នកមានធំ (បើស្ត្រីជា សេដ្ឋិនី) ។
តាមប្រពៃណីក្នុងសម័យបុរាណ, ទោះបីអ្នកមានទ្រព្យច្រើនអម្បាលម៉ានក៏ដោយ បើមិនមានសញ្ញាបត្រឬស្វេតច្ឆត្រដែលព្រះរាជាឬរដ្ឋបាលតាំងទេ នឹងហៅថា សេដ្ឋី ពុំបានឡើយ ។ សេដ្ឋីកូល (បា. សេដ្ឋិកុល) ត្រកូលសេដ្ឋី ។ សេដ្ឋីឆត្រ (បា. សេដ្ឋិច្ឆត្ត; សំ. ឝ្រេឞិ្ឋច្ឆត្រ) ស្វេតឆត្រសម្រាប់យសស័ក្ដិជាសេដ្ឋី (ដោយព្រះរាជាទ្រង់ព្រះរាជទានឬដោយមានព្រះរាជានុញ្ញាត) ។ សេដ្ឋីធីតា (--ដា; បា. សេដ្ឋិ--) កូនស្រីរបស់សេដ្ឋី ។ សេដ្ឋីបុត្ត (បា. សេដ្ឋិ--) កូនប្រុសរបស់សេដ្ឋី ។ល។
ឃុំនៃស្រុកសាមគ្គីមានជ័យ
ភូមិនៃឃុំបានកាម