សំនួន
- ស. ( ន. ) (ប្រើជា សាំន្វន អ. ថ. --នួន) ដំណើរឬទំនងពាក្យ;
- លំនាំសេចក្ដី;
- វោហារ;
- ពាក្យពោលសង្កត់;
- ពាក្យផ្តាច់ជើង : កែសំនួន; លើកសំនួនដាក់; លេងសំនួន; និយាយពេញសំនួន ។
- គុ. ដែលល្មមឬគួរដល់ការ : ប្រាក់ប៉ុណ្ណឹងមិនសំនួនដល់ការទេ ។ សំណំសំនួន (ម. ព. សំណំ) ។
- វិញ្ញត្តិ expression តាមន័យទូទៅ គឺជាពាក្យឬកន្សោមពាក្យ ដែលបញ្ជាក់គំនិតឬមនោសញ្ចេតនា ដើម្បីរំលេចន័យគន្លឹះក្នុងល្បះ។
បញ្ជាក់: ក្នុងភាសាវិទ្យារបស់លោក Louis Hjelmslev ពាក្យ expression មានន័យពិសេសផ្សេងពីន័យខាងលើ។