1. ( គុ. ឬ កិ. វិ. ) ធំ​ស៊ោងអំពោង; ដែល​រីក​ស្គុសស្គាយ; ដែល​បែក​ព្រោង​ពេញពាស : ធំ​សំពោង; ផ្កា​រីក​សំពោង; បែក​ទឹក​សំពោង ។ សំពោង​ព្រោងព្រាត សំពោង​ស​ព្រាត, សំពោង​ពេញ​ពាស ។ សំពោង​សក់​ធំ សព្ទ​មេមត់ ហៅ​ព្រាយ​ឬ​បិសាច​ស្រី​ពួក​មួយ ដែល​គេ​យល់​ថា​រំសាយ​សក់​ធំ​សំពោង ។
  2. ( ន. ) ឈ្មោះ​បទ​ចម្រៀង​ឬ​ភ្លេង​ខ្មែរ​បុរាណ​មួយ​មេ ជា​គូ​គ្នា​នឹង​បទ​ភ្លេង ផាត់​ជាយ ។
  3. ភូមិនៃឃុំបន្ទាយចក្រី